3D Fotografie

Voor Pixel begon hier de verwondering voor 3D.
In een fotografie encyclopedie vond ik op mijn 17^de een stukje over 3D fotografie… ik begon met een camera die ik in een zelfgemaakt bakje heen en weer schoof om zo een foto voor het linker oog te maken en daarna een voor het rechter. Alles in de foto moest natuurlijk stil blijven staan. Daarna volgende een reeks van 3D camera’s. Zelf aan elkaar gemaakt en later gekocht van professionele camera bouwers. In 1993 werd ik voorzitter van de Nederlandse Vereniging voor Stereofotografie. En nu ik iedere dag met 3D beelden werk maak ik geen foto’s meer voor eigen gebruik, maar ik verzorg ze graag voor klanten.

Hoe werkt het?

3D foto’s bestaan vaak uit 2 beelden. Een beeld voor het linker oog een een beeld voor het rechter oog. Doordat onze ogen gemiddeld 6,4 cm uit elkaar staan, ziet ieder oog een ander perspectief van de wereld. Onze hersenen kunnen uit de verschillende perspectieven opmaken wat dicht bij en wat ver weg is. Een 3D camera, of stereocamera, maakt per opname 2 beelden tegelijkertijd, voor ieder oog een, Deze beelden kunnen op verschillende manieren bekeken worden. Bijvoorbeeld als anaglyf, als stereopaar, of via een 3D tv of ander 3D apparaat.